Persoonlijk: De Rechtszaak

Zoals sommigen van jullie gisteren op Twitter hebben gezien heb ik een rechtszaak in hoger beroep gewonnen. Omdat Twitter slechts 140 tekens aankan, is het onmogelijk om alle vragen over de rechtszaak via Twitter te beantwoorden, dus doe ik dat maar via deze blog.

Faillissement

In april 2003 ging ik failliet met mijn internetbedrijfje. Omdat ik geen BV had, maar een eenmanszaak ging ik ook privé failliet. Vanaf dat moment heb je zelf letterlijk niets meer te zeggen over je eigen leven. Je zaak, je auto, je huis, je inboedel, alles is vanaf dat moment in handen van een curator. Alles moet dan ook verkocht worden omdat daarmee de ‘schulden’ betaald moeten worden.

Nu zult u misschien denken, eigen schuld dikke bult, maar dat ligt iets anders. Ik had op het moment van faillissement hooguit € 10.000,0 0 meer openstaan bij crediteuren dan bij debiteuren. Voor een onderneming met 9 medewerkers is dat niet veel. Maar ik ga daar verder nu niet op in, ik heb daar al hele websites, blogs en een half boek over volgeschreven en ik heb daar geen zin meer in. Life goes on.

Lelijk eendje.

Maar goed, op het moment dat zo’n curator alles gaat verkopen waar jij tien jaar hard voor hebt gewerkt dan doet wel iets bij je. Gelukkig waren al mijn persoonlijke zaken zoals foto’s en boeken opgekocht door een bevriende zakenrelatie en die gaf mij alles weer terug. Respect forever. Maar ik had op dat moment ook een 2CV in mijn bezit. Ik was al enkele maanden bezig om dit lelijke eendje op te knappen tot een mooi eendje en daarom lag deze volledig in onderdelen in de loods. De curator besloot deze ook te verkopen voor het lullige bedrag van € 250,00. En daar ging het mis. Op het moment dat een auto wordt verkocht, hoor je een vrijwaringsbewijs te krijgen en deze kreeg ik niet (hier is lang over gecorrespondeerd met de curator, maar hij komt nog wel aan de beurt).

Rechterlijke molen

Dus de auto bleef op mijn naam staan en daardoor ben ik verplicht deze te laten keuren en verzekeren. Daar krijg je dan brieven over van de betreffende instanties, maar door de verplichtte postblokkade, kreeg ik mijn post soms pas na een half jaar doorgestuurd door mijn curator. Oftewel, te laat met betalen en boetes er bovenop. Door het faillissement was het altijd lastig om deze boetes te betalen, want je moet verplicht rondkomen met een inkomen dat 95% van de bijstandsnorm bedraagt. En soms was het al te laat en moest ik gewoon voorkomen. Over het algemeen gingen al die rechtszaken goed, omdat ik kon aantonen dat ik failliet was verklaard en dat de curator volgens de opgave in de openbare verslagen de auto had verkocht. Maar tussen al die tientallen zaken, miste ik ook wel eens een oproep (postblokkade). Zodoende was ik op een gegeven moment veroordeeld tot twee weken gevangenisstraf en zes maanden rij ontzegging.

Klinkt bizar, maar ik heb alle dossiers hier liggen die mijn verhaal onderbouwen.

Crimineel

Het is meerdere malen gebeurd dat ik op Schiphol door de marechaussee uit de rij werd gehaald en eerst boetes moest betalen, voordat ik mocht vliegen. Ik heb zelfs een nacht in Leiden in de cel gezeten omdat ik bij een alcoholcontrole geboekt stond als voortvluchtige.

Gesprek op de gang.

In 2008 ontmoette ik op de gang van weer eens een rechtszaak, iemand die hetzelfde had gehad. Hij vertelde mij, wat niemand mij eerder kon vertellen. Je kunt naar de RDW gaan, nieuwe autopapieren aanvragen en meteen de auto vernietigd laten verklaren. Daar kom je dan vijf jaar later achter en na meer dan € 3.000,00 aan boetes. Dus vanaf 20 december 2008 stond de 2CV officieel niet meer op mijn naam, vijf en een half jaar nadat ik hem voor het laatst had gezien.

Nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Alle daaropvolgende rechtszaken gingen nog soepeler, omdat ik nu nog meer bewijs kon overleggen en het grote voordeel was dat ik geen nieuwe boetes meer kreeg omdat ik nu de auto niet meer op mijn naam had staan. De eerdere zaken kon ik allemaal in hoger beroep laten voorkomen. Alle keren was de uitspraak: schuldig, maar geen straf. Oftewel het was feitelijk bewezen dat ik een auto op mijn naam had die niet verzekerd en gekeurd was, maar ik hoefde er niet voor bestraft te worden. Bij één zaak was ik een dag te laat met het indienen van een hoger beroep, waardoor ik tot aan gisteren veroordeeld was tot twee weken gevangenisstraf en het inleveren van mijn rijbewijs. Hiervoor had ik al cassatie aangevraagd en was ik al een gratieverzoek aan het voorbereiden.

Laatste rechtszaak.

Vrijdag 13 augustus moest ik voor een laatste hoger beroep zaak mij melden in Arnhem. Ik had mijn verhaal weer goed voorbereid en daar kwam ik dus met een goed gevoel binnen. Ik ging voor een vrijspraak. De Advocaat Generaal, die treed op namens justitie en is hoger in rang dan een officieer van justitie las de eis voor. In 2007 bla bla, auto onverzekerd en ongekeurd. De rechter vroeg mij om reactie. “Ja dat klopt. In 2003 ging ik failliet en is deze auto verkocht door de curator…..” Daarna volgde ik met het hele relaas over alle vorige rechtszaken hoe dat allemaal gelopen is de laatste zeven jaar. Hierbij overhandigde ik alle stukken die dit onderbouwden aan de rechter die dit vervolgens aan de Advocaat Generaal gaf. Een korte dialoog volgde en ik beantwoordde de vele vragen die beide heren hadden.

De strafeis.

Nadat je als verdachte gehoord bent, gaat de Advocaat Generaal een strafeis opstellen. Hij refereerde daarbij aan een uitspraak in Utrecht waar ik wel schuldig was bevonden, maar geen straf kreeg. Hij was het daar niet mee eens. Ik vermoedde dat hij een voorwaardelijke straf zou eisen en dat ik daarmee klaar zou zijn, maar de beste man zei het volgende (ongeveer in deze woorden) :

“Ik eis een volledige vrijstelling van alle schuld in deze zaak en daaraan gerelateerde zaken. Ik acht bewezen dat gedaagde hier eigenhandig niet schuldig is en ik eis dan ook een volledige vrijspraak”.

Uitspraak

De rechter vroeg mij wat ik hierop te zeggen had. Ik kon niet anders zeggen als dat de Advocaat Generaal wijze woorden had gesproken en dat ik daar volledig achter stond. 🙂

De rechter was het daar ook mee eens dus ik ben vanaf gisteren volledig vrijgesteld van alle nog lopende en komende zaken die hiermee te maken hebben. YEAH!

Nuttige tip:

De Advocaat Generaal vertelde mij ook dat ik alle eerdere zaken met deze uitspraak kan aanvechten met verwijzing naar het parketnummer van hun uitspraak. Oftewel, ik ga nu geld terugeisen en ik hoef niet in de gevangenis, ik mag mijn rijbewijs behouden en ik kan weer met een gerust hart met het vliegtuig. Dit is nog beter dan ik had gehoopt. Ik hoef dus niet meer in cassatie tegen mijn veroordeling en ik hoef niet meer bang te zijn als een politieagent mijn gegevens controleert.

En de curator? Ja, die komt zeker nog aan de beurt.