Gisteren had ik de eer om als dagvoorzitter op te treden voor het Netwerk Doof Studeren.
Een evenement voor studenten met een auditieve beperking. Een groep die, zoals ik gisteren heb ervaren, tegen veel drempels en beperkingen aanloopt bij het kiezen, starten en doorlopen van hun studie. Ik heb hier veel geleerd en ervaren.
Drempels in het dagelijks leven.
Zowel bij de onderwijsinstellingen, decanen, docenten en mede-studenten blijkt er veel onbegrip of een gebrek aan kennis te zijn. Dat laatste verbaast me ook niet, want ook ik sta er nooit zo bij stil. Het onderwijs is vaak nog ingericht op aspecten die wij als ‘horenden’ als normaal en heel belangrijk beschouwen. Enkele voorbeelden:
- Video-materiaal voor thuisstudie. zonder ondertiteling is dit niet te volgen voor mensen met een auditieve beperking.
- Het geven van presentaties met studiegroepen of als individu. Dit is nagenoeg niet te doen door mensen met een auditieve beperking.
- Het volgen van colleges. Zelfs als er een tolk beschikbaar is, is de student met een auditieve beperking niet in staat om gelijktijdig aantekeningen te maken.
En zo kun je je, als je er even goed over nadenkt nog veel meer bedenken.
Input van de deelnemers.
Als onderdeel van de bijeenkomst hebben we gisteren de aanwezige studenten PMI formulieren laten invullen. PMI staat voor Plus, Min en Interesting. Daar konden de studenten de positieve zaken invullen, de negatieve ervaringen en de zaken die zij graag in de toekomst zouden zien. Met behulp van drie gelijktijdig opererende doventolken besprak ik de inhoud van de ingeleverde formulieren (bijna 80 stuks) met de invullers. Een aantal belangrijke conclusies:
Plus:
- Door allerlei technische toepassingen, zoals Laptops, i-pads, internet en social media is het voor studenten met een auditivieve beperking toegankelijker geworden om te communiceren met mede-studiegenoten en docenten.
Min:
- Studenten met een auditieve beperking ervaren vaak dat zij eenzaam zijn, vooral door onbegrip binnen de studie-omgeving voor de beperking. Zij hebben ook elke keer het gevoel dat zij zich moeten bewijzen.
Interesting:
- Er worden veel mogelijkheden gezien in nieuwe technologische ontwikkelingen. Bijvoorbeeld software en hardware die het mogelijk maakt om direct gesproken woord om te zetten naar tekst.
- Maar ook zaken als een betere voorlichting aan de ‘horende’ wereld over wat een auditieve beperking inhoudt. De studenten zouden graag zien dat al in het basisonderwijs meer aandacht besteed wordt aan gebarentaal, zodat ze van kinds af aan al beter kunnen communiceren met klasgenoten.
Sociale netwerken.
De studenten met een auditieve beperking en professionals die zich hiermee bezig houden groeperen zich steeds vaker in sociale netwerken. Zo is er een Facebook pagina en een LinkedIn group waarbij ze ervaringen en tips kunnen uitwisselen. Dit is denk ik een goed voorbeeld van de kracht van Social Media. Het brengt groepen bij elkaar die op deze wijze dankzij elkaar kunnen groeien en leren.
Nu jij!
Nu zou het leuk zijn als jullie, getriggerd door dit korte verhaal, ook eens een kijkje nemen op deze groepen. Sta eens stil bij anderen en denk mee om het studeren voor mensen met een auditieve beperking toegankelijker en leuker te maken.