#AskObama – dialoog of publiciteitsstunt?

Gisteren heeft er iets heel speciaals plaatsgevonden. President Obama, je weet wel van America, heeft 18 vragen beantwoord die via Twitter waren verteld. Wow! 18? Ja dat is veel, maar er waren er tienduizenden ingestuurd. En hij heeft ze niet via Twitter beantwoord, maar gewoon voor een microfoon. Vet! Of niet? Het heeft hem in ieder geval 9 miljoen volgers opgeleverd. Altijd makkelijk voor de nieuwe verkiezingen.

Het idee.
Iedereen mocht vragen insturen met een speciale Hashtag, #AksObama. Dat is leuk. Dan kun je dus als burger direct een vraag stellen aan de president. Dat is wel heel erg 2011. Er wordt geluisterd naar de burger. Maar er is nogal wat kritiek over de vragen die uit de meer dan 169.000 zijn uitgekozen. De 18 vragen zijn geselecteerd met behulp van speciale algoritmes die hebben gekeken welke tweets het meest ge-retweet zijn, als favorite zijn ingesteld etc…

Jack Dorsey, de uitvoerende stoelman (Executive Chairman) van Twitter stelde vervolgens deze vragen. Apart overigens dat Jack zijn eigen naam op een kaartje moet schrijven voor hij gaat spreken.

Plaatje via Twitter

De president beantwoorde deze vragen vervolgens volledig spontaan.

Twitter heeft er een video van gemaakt, zodat je het zelf op je gemak kunt bekijken.

Wat is dan het probleem?
Het is natuurlijk mooi dat Obama dit doet. Hij laat zien dat hij naar de burgers luistert en ook dat hij Social Media niet negeert. Wat het probleem is is dat blijkt dat er een enorme censuur heeft plaatsgevonden. Zo heeft hij het onderwerp over medische wiet, wat in America een hot-topic schijnt te zijn volledig genegeerd. Hij, of zijn voorlichters die waarschijnlijk netjes zijn antwoorden en standpunten hebben gedefinieerd.

Ben ik te wantrouwend en keur ik altijd dit soort dingen af?
Ja, ik ben wantrouwend. Waarom, omdat het in mijn ogen puur als publiciteitsstunt is gebruikt. Ik denk dat Jack Dorsey een mega-erectie heeft gehad tijdens dit evenement want de president ging iets met Twitter doen. Het gemiddelde antwoord van de president was 2099 tekens lang. Dat ligt toch wel heel ver weg van de 140 tekens die eigenlijk de oorspronkelijke opzet waren. Ik keur nooit een dialoog tussen overheid en burger af, maar als dit het voorbeeld moet zijn dan hebben we nog een lange weg te gaan.