Afscheid nemen na 4,5 jaar. Voelt zwaar, voelt goed! #smc040

Amsterdam, 16 december 2009. De eerste social media club in Amsterdam. Ik was erbij. Het was leuk en informatief. Ik ontmoette mensen die ik daarvoor alleen via Twitter kende. Datgene dat het meeste indruk op mij maakte was dat dit een laagdrempelige manier voor netwerken was en om kennis te delen.

Loonslaaf, filebewoner
In die tijd was ik net in Eindhoven bezig om te settelen. Ik woonde er al enkele jaren, maar moest tot juli 2009 als loonslaaf elke dag naar Amsterdam of Bunnik. In die tijd was de A2 synoniem voor hel. Je stapte om zes uur s’ochtends in de file en ‘s avonds om acht uur er weer uit. Flexwerken of thuiswerken kon niet bij het suffe, duffe traditionele PR-bureau waar ik toen werkte.

Slaapplaats
Dus aan het einde van de dag was ik altijd opgebrand. Blij dat ik op de bank kon ploffen bij mijn lieve vrouw. Samen eten en dan weer naar bed voor de volgende dag. Geestdodend en slecht voor zowel lichaam als je gestel. In de weekenden moest ik bijkomen. Dus echt contact met mensen uit Eindhoven had ik niet. Geen tijd en energie om daar ook maar iets in op te bouwen. Eindhoven was mijn slaapplaats en niet meer dan dat.

Geen netwerk
Dus toen ik in juli zonder werk kwam te zitten merkte ik dat ik geen netwerk had in Eindhoven. En om een goede baan te krijgen had ik altijd mijn netwerk ingezet.  Mijn netwerk was in de randstad en ik kon het niet meer opbrengen om elke dag zo lang te reizen. Gelukkig vond ik snel een interim baan in Etten-Leur en dat was file technisch prima te doen. Maar toch wilde ik wat aan mijn netwerk gaan doen. Gelukkig had ik wel Twitter, dus ik kende de nodige gezichten in 040.

SMC, de uitkomst
Na de smc bijeenkomst in Amsterdam wist ik, dit konden we ook in Eindhoven doen en misschien nog wel beter ook. Dus daags na deze bijeenkomst had ik een lunchafspraak met Yvonne van Bokhoven van Lewis PR (een PR-bureau dat wel van deze tijd is). Ik vertelde haar dat ik ook een SMC in Eindhoven wilde opzetten. Kennisdelen en netwerken. Binnen een half uur waren we het eens en hadden we de eerste bijeenkomst gepland. Januari 2010.

Geen netwerk, start er zelf een!
Het gebrek aan het hebben van een eigen netwerk in Eindhoven, loste ik op met deze stap. Bij de eerste bijeenkomst in filmhuis Broet hadden we 40 deelnemers. Allemaal nieuwe gezichten en nieuwe contacten. Na een half jaar hadden we zelfs ruim 200 bezoekers op een bloedhete dag in juni op de High-tech campus met drie topsprekers. SMC040 was een begrip geworden.

Groeien en doorzetten
Om het netwerk krachtiger en sterker te maken was er elke maand, laatste woensdag, een bijeenkomst. Met elke keer verrassende, leuke, inspirerende sprekers vanuit het hele land. Ik had landelijk gezien een groot netwerk van mensen die wel een goed verhaal konden vertellen en het lukte me ook elke keer om ze naar Eindhoven te krijgen. Omdat Yvonne door haar vele reizen niet elke keer aanwezig kon zijn, organiseerde ik het vaak alleen. En als ik zelf dan ook niet kon, dan ging de bijeenkomst gewoon niet door. Gelukkig kwam daar versterking van Sabrina van Loon en Michael Dawkins. Zij hielpen met het organiseren, vinden van locaties en het uitnodigen van de bezoekers.

Van reizend circus naar Seats2Meet
Onze oorspronkelijke insteek was om elke maand een andere locatie te bezoeken. Zo hebben we in een hotel gezeten, bij een reclame bureau, op de redactie van het Eindhovens Dagblad, bij Omroep Brabant in de kantine. Elke keer zochten we weer een nieuwe, originele locatie. En dat viel niet mee. Totdat we met Seats2Meet, waar we al meerdere malen een bijeenkomst hadden gehad, om tafel zaten. Zij boden aan onze vaste locatie te worden. Een aanbod dat we met beide handen aannamen. Scheelde een hoop werk en de locatie die zij hebben is gewoon perfect voor dit netwerk.

Van organiseren naar organisatie
Op een gegeven moment merkte ik dat het stiekem steeds meer tijd kostte om zo’n maandelijks evenement te organiseren. Het werd tijd om de slagkracht wat te vergroten en dat kwam in de personen van Noud (@noud) en Moli (@molislaegers). Bezoekers van het eerste uur die graag mee wilden werken aan het organiseren van de bijeenkomsten. In de loop der jaren is het team uitgegroeid tot een echt bestuur met Ellen, Ariën en Wendie. Hierdoor konden zaken makkelijker gedelegeerd worden en ook samen opgepakt. Leuke, gezellig vergaderingen elke maand voorafgaand aan de bijeenkomsten. Wat wordt het thema, welke sprekers regelen we, wie schrijft de uitnodiging, wie is de host op de avond etc… En dat was leuk. Echt leuk. Maar op een gegeven moment werd het voor mij een sleur. We werden een serieuze organisatie waarbij je verantwoordelijkheden en verplichtingen kreeg tegenover elkaar. Dat is goed en ook nodig om een bepaalde kwaliteit te leveren, maar ik werd er niet gelukkig van. Ik ben bewust zelfstandige. Zonder personeel, baas of collega’s. Dingen doen op mijn eigen manier. Alle lange tijd kriebelde bij mij de gedachte om er mee te stoppen. En dat speelde ook al bij Noud en Moli. Dus toen ik een aanbod kreeg om iets nieuws op te zetten in het zuiden van het land (daarover later meer) benaderde ik meteen Noud en Moli of zij wilden aansluiten. Dat wilden en willen zij dus hebben we besloten te stoppen met SMC040.

Groot gat of ruimte voor nieuwe dingen
Ja, gisteravond had ik het best wel een beetje zwaar. Ik was onrustig de laatste dagen. Mijn vrouw merkte dat wel en ik ontkende het. Als je al vier en een half jaar iets organiseert dan wordt het iets van jezelf. Net als een bedrijf. En ik weet hoe het is om dat kwijt te raken (faillissement). Maar deze keer is anders. Nu is het mijn eigen keuze. Ik stop er mee en weet dat het ook zonder mij door gaat. Loslaten. Een groot gat maar geen leegte. Ruimte voor nieuwe dingen, nieuwe ontdekkingen en verder (letterlijk en figuurlijk) in de toekomst kijken. Ik heb zin in de volgende stap.

Dank alle bezoekers en sprekers die de afgelopen jaren zoveel betekent hebben. Bedankt voor de inspiratie, de kennis en het amusement. Tot snel!

 

 

About JW

Jan Willem Alphenaar - spreker en kennisdeler.
This entry was posted in column, Social Media ontwikkelingen and tagged , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , . Bookmark the permalink.

3 Responses to Afscheid nemen na 4,5 jaar. Voelt zwaar, voelt goed! #smc040

  1. hermaniak says:

    JW,

    dank voor je inzet, je enthousiasme en de kwaliteit die je SMC040 hebt gegeven. Persoonlijk was het voor mij iedere maand een uitje waar ik energie van kreeg.

    Succes hoef ik je niet te wensen, dat maak je zelf waar, ik ga je zien en wens het nieuwe team enorm veel succes.

  2. Baas,
    Bedankt voor wat je mij hebt geleerd, heb laten zien en mij hebt meegenomen in deze organisatie.
    Ik ga je zeker heel erg missen!

    -X- Sabrina

  3. Rob Buddingh' says:

    Het is prachtig geweest wat jij en jullie hebben neergezet. Ik denk dat het ook prachtig is om ermee te stoppen. En dan bedoel ik eigenlijk heel SMC040 in de huidige vorm. Ik vind het wat achterhaald geworden, soc media is ook veel volwassener dan 5 jaar geleden en in het land der blinden is niet iedereen meer koning.
    Stoppen op het hoogtepunt zou lijkt mij geen slechte zaak voor smc040.

Comments are closed.