Het wordt steeds stiller op Twitter

Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik een fervent Twitter-aanhanger ben. Ik leer via Twitter, ik communiceer via Twitter, ik leer mensen kennen via Twitter, ik volg het nieuws via Twitter, ik promoot Twitter, ik schrijf over Twitter en ik geef zelfs lezingen over het succesvol inzetten van Twitter. Ik kan wel eerlijk toegeven dat Twitter voor mij een essentieel onderdeel is geworden van mijn zakelijke en privé leven.

Maar ik ontdek steeds meer een keerzijde aan Twitter en dan heb ik het niet over Twitterverslavingen.

Naarmate meer mensen op Twitter komen verschijnt er ook meer data. Iedereen kletst door elkaar heen en het wordt langzaam onmogelijk om nog aan het woord te komen. Het is gewoon heel erg druk. Uiteraard is Twitter een Social Medium, maar het wordt steeds lastiger om Social te zijn.

In den beginne
Vroeger, toen ik begon met Twitter en tot een jaar geleden was Twitter het leukst. Als je een vraag stelde (kon toen nog zonder #dtv / #durftevragen) dan kreeg je veel feedback. Als je een opmerking plaatste kreeg je veel reacties. Als je een blogpost online zette dan werd deze vele malen Ge-retweet. Dat gaf een kick, dat was leuk en het gaf je een gevoel van niet-alleen zijn.

Overvloed
Tegenwoordig, met meer dan 4000 wederzijdse contacten op Twitter en zo’n 5000+ volgers merk ik dat het niet meer zo werkt. Iedereen volgt steeds meer mensen. Als ik iets op Twitter zet, dan wordt dat direct ondergesneeuwd door de vele andere Tweets. En ik ben niet de enige die dat merkt, dus het ligt niet direct aan het feit dat mijn Tweets niet interessant zijn. Ik hoor het steeds vaker om mij heen.

Heb je mijn Tweet niet gelezen? Nee. Oprecht sorry.
Als Brabander spreek ik regelmatig ook mijn sociale contacten in het echt tijdens een borrel of lunch. Als ik dan vraag :’Hoe gaat het?’  en ik krijg als antwoord: ‘Klote, heb je mijn tweets niet gelezen?’ dan stijgt het schaamrood mij naar de kaken. Nee. Ik heb het niet gelezen. Dat is namelijk bijna onmogelijk geworden met de grote hoeveelheid tweets die die 5000 anderen er tussen gooien.

Op mijn mobiel: erg egocentrisch.
Ik ben regelmatig onderweg. Via mijn mobiel wil ik op de hoogte blijven, maar het enige dat ik volg op mijn mobiel zijn de mentions die ik krijg en de DM’s. Dat is niet meer social, dat is egocentrisch van mij. Maar ik kan gewoon niet anders, het is niet meer te volgen. Alleen merk ik dat het aantal mentions ook afneemt naarmate mijn aantal volgers toeneemt.

Oplossing: Lists?
Dus om dit op te lossen maak ik tegenwoordig lists aan. Mijn belangrijke list is ‘Eindhovenaren die ik ken’. Waarom? Omdat  dat de mensen zijn die ik regelmatig ook in het echt tegenkom. Die list volg ik nog regelmatig, maar het aantal leden groeit daar ook gestaag en is al weer boven de 100 gegroeid. Ook daar wordt het steeds lastiger om te zien wat mijn vrienden bezighoudt.

Herken je dit?
Waarschijnlijk herken je wel iets in dit. Ik zie dit als een steeds groter groeiend probleem dat op den duur ertoe zal leiden dat veel mensen zullen stoppen met Twitter. Op Facebook kan ik het nog bijhouden met 300 vriendjes, maar ook dat wordt al weer moeilijker. Misschien moet er een oplossing komen om je inner circle beter te volgen en te onderhouden.

En nu?
Nu blijf ik lekker doorgaan met Twitteren. Ook deze blogpost zal ik op Twitter delen en ik hoop dat velen van jullie het zullen Re-tweeten 🙂 En wat de verdere ontwikkeling zal zijn? We zien het wel. Tot tweets!

 

 

 

About JW

Jan Willem Alphenaar - spreker en kennisdeler.
This entry was posted in Mijn mening and tagged , , , , , , , , , . Bookmark the permalink.

34 Responses to Het wordt steeds stiller op Twitter

  1. Nicolien says:

    Spijker en kop. Dat is precies de reden waarom ik maximaal 300 mensen volg. Ik wil ze IRL herkennen en enigszins weten wat hen bezighoudt.
    Dat ik daardoor niet veel meer irl-bekenden terugvolg, voelt soms vervelend, maar uiteindelijk begin ik met hen het gesprek van voor af aan zonder schaamrood. Moeilijk allemaal, dat twitterleven (-:

  2. Edwin Res says:

    Social gaat om kwaliteit, niet om kwantiteit. Je netwerk verliest dus kracht doordat je het zo laat verwateren. Daar gaat Metcalfe’s law, dit werkt wel technologisch gezien maar niet op sociaal vlak.

    Ik volg circa 300 mensen op twitter, daar blijft het bij. Eens in de zoveel tijd schoon ik het op om kwaliteit te behouden.

  3. @dim says:

    Het zou ook zomaar kunnen zijn dat het niet aan Twitter ligt maar aan jou/ons. Wat jij nu ervaart is het mainstream gaan van een geweldig communicatie middel. Dan krijg je inderdaad een overvloed van niet relevante informatie, die door anderen wel relevant gevonden worden.

    Komt dan niet het moment dat je je lijsten gaat filteren op content en diegene blijft volgen die voor jou wel een toegevoegde waarde hebben. Dan kom je misschien wel bij het dilemma..”er zitten een aantal opdrachtgevers tussen”…een dilemma wat ik ook heb.
    Want eerlijk is eerlijk, ontvolgd worden voelt voor veel mensen nog steeds als verliezen en niet meer leuk zijn.

    Over het RT’en, als ik naar mezelf kijk dan doe ik dat zo weinig mogelijk. Omdat ik in mijn lijst een heleboel mensen heb met dezelfde interesses (logisch) zie ik dezelfde RT 30 x voorbij komen en dat is irritant. Dan geld denk ik zowiezo voor de RT, het twittergedrag van sommige mensen bestaat alleen uit het zo vaak mogelijk op die RT-knop rammen.
    Maar dan ben je niet sociaal bezig….dat is pretentieus.

    Daarbij komt dat jou “echte”volgers je tweets echt wel lezen.

  4. Voor mij werkt Twitter en elk ander social medium exact hetzelfde als een krant….ik scan op interessante zaken en alleen die bekijk ik. De rest is dan maar jammer 😀

  5. Ik ben er eerder ook tegenaan gelopen (en uiteraard over geblogd ;)) Maar om het onder de 300 te houden, zoals anderen aangeven: nee. Dat werkt niet omdat Twitter nu eenmaal alleen tweets tussen anderen laat zien in je tijdlijn, als je die beiden volgt. Hou je het dus bij 300, dan mis je veel van die 300 die je wel wil lezen. Zet die 300 dan in een lijst. 😉

    My6Sense iets voor jou trouwens?

  6. Zeer herkenbaar verhaal, enigszins tot mijn spijt. Twitter is inderdaad een stuk minder ‘leuk’ en sociaal geworden de laatste tijd door de enorme toestroom (iedereen welkom overigens). Ik had zelfs een blogje hierover in gedachte, dat hoeft nu niet meer 😉

    Het sociale aspect van Twitter is JUIST het volgen van en gevolgd worden door zoveel mogelijk mensen die ook nog eens lang niet allemaal op mij lijken 😉

    Ik merk zelf dat ik veel reacties krijg van mensen die niet op mijn eigen lijsten staan. Dat is dan weer een reden hen extra in het oog te houden. Door zo te werken ontstaat een dynamisch geheel van voortdurend bijgewerkte lijsten en interessante tweeps. Wel een werkje, maar dat is het me waard.

    Wat mij betreft gaat de wet van Metcalfe totaal niet op: tweeps zullen voor het grootste deel nooit je echt vrienden worden. Dat hoeft ook helemaal niet. De middelen zijn veranderd, we moeten nieuwe manieren vinden daar mee om te gaan. Dat zijn tegenwoordig lijsten, zoekkolommen op je eigen interessegebied (tip!) en realtime search bij actuele gebeurtenissen. Wat de toekomst brengt weten we niet, maar dat maakt het juist zo boeiend

  7. Ik weet niet hoor – ik vind Twitter dusdanig belangrijk, leuk en relevant dat ik tijd MAAK om de stream te lezen, en te kijken of ik iemand kan helpen of iets interessants zie dat ik kan RT’en, of gewoon even wat flauwekul over en weer te gooien. (Ook belangrijk 😉
    Weliswaar volg ik geen 4000 mensen (is daar niet iets te winnen, als je daar selectiever in wordt?) en unfollow ik wel behoorlijk principieel (mensen die RT’en om gadgets te winnen, negatievelingen, mensen die hun to do’s regelmatig tweeten bijvoorbeeld) om de kwaliteit binnen de kwantiteit in balans te houden, ik vind het geen probleem.
    Ik merk wel dat er minder vaak een reactie komt op een vraag en dat je dingen soms moet herhalen, maar er zitten meestal wel genoeg mensen op de wolk ingeplugd om de vaart er in te houden.

  8. Ik denk dat het vooral aan jezelf ligt, aan hoe je met twitter om wilt gaan. Zoals wat anderen al zeggen: Boven een bepaald aantal gevolgden wordt het knap lastig om het fatsoenlijk bij te houden. Maar het is uiteindelijk aan jezelf hoeveel mensen je volgt.. Want waarom volg je 5000+ mensen als je weet dat je het toch niet kan bijhouden?

    Dat doe je toch echt zelf, en dat heeft niks met instroom te maken. Waardevolle contacten selecteren is ook een vaardigheid die bij de moderne social media behoort, en wat mij betreft leg je daar wat meer de focus op. Het ligt niet aan Twitter, het ligt aan onszelf. Wij zullen moeten doorschakelen naar een wat slimmer, socialer en efficiënter gebruik van Twitter. Want wat is er eigenlijk sociaal aan het volgen van 5000+ mensen als je hun tweets niet of nauwelijks leest?

  9. Herkenbaar. Zelf werk ik met lijsten, zodat ik nog enigszins het overzicht kan behouden. Het nadeel daarvan is dat ik mijn focus toch weer richt op “warme” contacten op Twitter, terwijl andere mensen zeker zo interessant (kunnen) zijn.

    De tijd en ervaring zal leren hoe ik hier mee om ga. In de loop der tijd is nl gebleken dat ik vaak wel weer een manier vind die wel voor me werkt. Daarmee sluit ik aan op de laatste zin van Arjan!

  10. Saskia says:

    Mijn oplossing: ik volg gericht, alleen mensen en bedrijven waarin ik echt geinteresseerd ben. En dan nog mis ik de helft 😉

  11. Wat ik herken is dat twitter steeds onoverzichtelijker wordt naarmate je meer volgers hebt. Hoewel ik dacht best kritisch te zijn, volgde ik bij een vorig account (@mhoove) toch erg veel mensen terug. Gevolg: mijn timeline raakte dusdanig vervuild dat ik het overzicht verloor en me voelde ‘verdrinken’.

    Ik heb toen vrij resoluut mijn account gewist. Had daarvoor al geprobeerd wat te snoeien in de lijst met mensen die ik volgde, maar merkte dat ook dat niet het gewenste resultaat gaf. Dan maar helemaal het account gewist.

    Inmiddels heb ik op mijn nieuwe account (@m_hoove) ongeveer 125 twitteraars in mijn lijstje staan. Het overzicht is weer terug. Ik heb weer echt het gevoel met andere twitteraars te communiceren en het kaf van het koren te hebben gescheiden.

  12. Geertje says:

    Heel gezond juist om niet alle tweets te lezen. Je kunt nooit alle informatie tot je nemen die de wereld in wordt gestuurd en getweet. En real life contact gaat, zeker wat persoonlijke verhalen betreft, bij mij toch nog altijd boven online contact. Mijn vrienden weten hoe het precies met me gaat, doordat ik ze live spreek, dat is voldoende. Iemand van wie ik moet lezen hoe het met iemand gaat, alleen via twitter, die zie ik niet als echte vriend. Een echte vriend stuurt niet alleen tweets. Wanneer een vriend het me kwalijk zou nemen dat ik niet weet hoe het met hem of haar gaat, doordat ik tweets niet heb gelezen, zou ik antwoorden: laten we een keertje afspreken en bijkletsen! Soms twitter ik ook wel eens niet, en kijk een dag niet.

    Volgens mij is de oplossing dat je jezelf niet oplegt om alle tweets te moeten lezen. Twitter is geen huiswerk, het is communicatie in-het-moment.

    Betreft reageren zou het misschien wel handig zijn als Twitter een manier bedenkt om af en toe buiten de main twitterstream om te kunnen reageren op vragen. Zodat je je eigen timeline niet hoeft te belasten met tweets die voor hen niet relevant zijn. Een soort groepschat, bijvoorbeeld voor een durftevragensessie.

    By the way, je blog is door 755 mensen gelezen. Helemaal zo slecht nog niet. 😉
    Wanneer je een vraag hebt die je aan je volgers wilt stellen, zou je kunnen overwegen om ze voortaan in een blogpost te plaatsen. Daar blijft het langer staan, het is wat minder vluchtig dan een tweet, dus als mensen een dag offline zijn, kunnen ze de vraag makkelijker terugvinden. Bovendien kunnen mensen kunnen zich op je blog abonneren.
    De blog kun je vervolgens ook tweeten. Volgens mij worden blogposts van mensen (als ze kwalitatief goed geschreven zijn, vaak wel gelezen.

    Leestip: de blog van Annette Dolle “Ik tweet. Jij tweet. Wij twitteren.”:
    http://annettedolle.nl/2011/06/01/ik-tweet-jij-tweet-wij-twitteren/

    Het echte leven vindt niet plaats online, maar offline. Je hoeft niet altijd bereikbaar te zijn. De verhalen die echt belangrijk zijn, hoor je ook buiten twitter om.
    That’s my humble opinion.

    Mijn inschatting van de toekomst is dat er steeds betere tools komen om informatie te filteren. Zodat je meer tijd overhoudt om met vrienden af te spreken, en je genante gesprekken over onwetendheid over iemands gezondheid bespaard blijven. 🙂

  13. Ik heb nergens last van en daar heb ik een hele handige oplossing voor: maximaal 100 mensen volgen. Ik volg op dit moment zelfs maar 45 mensen en mis per dag hooguit enkele tweets. Heel sociaal dus.

    Het is toch inmiddels bekend dat social media niet om massa gaat, maar om relevantie. In dit geval volg ik dan ook alleen mensen die voor mij relevant zijn en/of relevant tweeten.

    Simpeler kan ik het niet maken.

  14. niekske43 says:

    Ik moet zeggen dat hier wel het een en ander in herken. Ik heb nu twee accounts. 1 voor mijn schilderwerken, en 1 waar ik privé mee aan de haal ga. Door de tijd heen merk ik idd dat steeds moeilijker begint te worden om een en ander bij te houden. Tijd voor een schoonmaak denk ik. Op mijn (prive) account heb ik nu ca 900 volgers. waarvan denk ik een derde bedrijven zijn. Gevoed door het idee dat je pas mee telt als je veel volgers hebt, heb ik dit op zijn beloop laten gaan. Echter merk ik nu dat hierdoor een groot gedeelte van de kracht van twitter verloren gaat. Waar dit uiteindelijk toe zal leiden weet ik niet. Ik blijf het een geweldig medium vinden, en zal er zeker mee door blijven gaan. Echter besef ik me wel dat ik eens heftig door mijn volgers heen moet scrollen om schoon schip te maken.
    Zoals Michel ten Hoove hierboven schrijft…het kaf van het koren scheiden.
    Overzicht maakt twitter beter.
    Nico

  15. Ja, herken het probleem. Ook ik blijk toch vaak situaties van irl vrienden gemist te hebben via Twitter. Gewoon overspoeld door de vele andere tweets. De oplossing ligt voor mij niet in het volgen van minder mensen (nu zo’n slordige 1400 accounts). Dan mis ik weer te veel. En ik wil graag bij interessante tweeps een wederzijdse communicatie. Dus dat aantal zal bij mij alleen stijgen. Bijna alle accounts/mensen die ik volg, hebben wel iets relevants te melden, door humor, kennis of whatever.

    Dus in de praktijk twitter ik nu vooral via mentions, TL’s van bepaalde inner circle tweeps en lijsten. Hoewel de langzame en vaak onvolledige update daarvan me ook irriteert.

    De oplossing is denk ik, realtime twitterlijsten en daarnaast accepteren, dat je dus niet alles kunt lezen. Als het echt belangrijk bereikt het je toch wel. So be it..

  16. Ellen Weyenberg says:

    Om te beginnen zouden veel mensen twitter niet zo belangrijk moeten vinden: we verdienen er ons brood niet mee, het is maar een social medium voor de gezelligheid. Ik mis ook het een en ander aan tweets, maar denk (ook mede door mijn thuisfront geremd): jammer dan. Ik zou ook echt àlles willen lezen, maar dat lukt eenvoudig niet als je ook nog een echt leven hebt. Dus denk ik dat net als IRL de ‘goeien’ toch wel blijven hangen. En ik zeg er meteen bij, dat als een ‘goeie’ mij ontvolgt, ik het ook niet leuk vind.. Zo koud laat twitter mij nou ook weer niet. Ik zie echtert steeds meer mensen helemaal stoppen omdat het hun leven te zeer beheerst. Naar mijn bescheiden mening moet je het kunnen loslaten en dan is het nog steeds leuk.

    .

  17. Ik volg maar zo’n 150 mensen, dan is het nog te doen ja.
    ik probeer altijd alles te lezen. lukt meestal wel.
    ik kan me voorstellen als je 5000 mensen volgt dat je er niets meer van begrijpt! dat moet je ook niet doen!!

  18. Op zich herkenbaar dit ‘probleem’. Maar is het een probleem? Het ondergesneeuwd worden door anderen, daagt je misschien uit om creatiever te worden met je tweets of het promoten van zaken (zoals je blog) op twitter. Verzin een toffe invalshoek of plaats een opvallende tweet, waarmee ik niet zeg dat je niet creatief bent, JW.

    Maar een probleem is het denk ik niet. Het is een kans. Hoe meer mensen jou volgen en/of op twitter zitten, des te meer mensen jouw schrijfsels kunnen lezen. Maak daar gebruik van! Dit stuk komt hier en daar een beetje “zielig” over. “Vroeger was alles beter” en zo. Moet je niet doen.

    Ik herken het feit dat je tweets snel worden ondergesneeuwd/overschreeuwd. Maar hey, je doet er niks aan. Deal with it. *schouderklop geeft*

    Gegroet @markhulstein (ex-volger)

  19. Evert Kuiken says:

    Twitter is toch ook niet heel je leven? Veel familie/vrienden van mij twittert niet. Ik kies er voor om twitter te gebruiken voor zakelijke informatie. Facebook gebruik ik voor privé informatie. Scheelt ook veel dubbel lezen. En verder zie/spreek ik veel mensen zoals dat nu heet “IRL”. Het is al vreemd genoeg dat daar een afko voor is. Ik denk dan ook dat IRL voorlopig nog erg belangrijk blijft voor mensen. Pas als de techniek zover is dat het verschil IRL-second life echt vervaagt, kunnen we als mens gaan wennen aan leven in second life. En dat kost nog wel een generatie of 2.
    Trouwens: hoe erg is het dat je niet van alles en iedereen die je kent, tot in detail op de hoogte bent?

  20. Ik beperk met opzet mijn aantallen volgers en followees, kies alleen hen van wie ik werkelijk iets lezen/weten wil. Daardoor meestal snel reactie op vragen, en een gevoel van “gezelli.” Less is more!

  21. Dat het een ‘kwestie’ blijkt, is in ieder geval helder. En zoals ik de laatste tijd ontwikkelingen meemaak, komt er na de constatering van ‘Ohjee, het is een kwestie’ ook al heel snel een oplossing! 🙂 We zijn ondertussen door het 2.0 tijdperk heen gesjeest, en hoelang 3.0 duurt vraag ik me stiekem ook nog af…

    Ik ben relatief nieuw op twitter (Geregistreerd aug 2010. Actief nov. 2010). Helemaal in het begin zei iemand opeens tegen me:’ Ik las je tweet vandaag in het NRC’. Toen ben ik wel ongelofelijk wakker geschud! Bleek het NRC dagelijks een tweet te kiezen en te plaatsen in hun papieren krant. Tja. Alles is dan dus publiek bezit. Ethisch kun je er nog het één en ander over bedenken, maar duidelijk was het wel.
    Geertje refereerde al naar mijn site ( http://www.annettedolle.nl ) waarop ik over mijn ervaringen als starter schrijf. Social media komt veel aan bod merk ik! 😉 Het is een ongoing proces wat, denk ik, straks wel rust vindt. De kinderziektes moeten er nog even uit, na een gloriestart.

    En ondertussen voor jezelf blijven afstemmen denk ik. Lists maken. Je niet laten afleiden door de ‘wannabe’ schreeuwers, en het doet me een beetje denken aan de Parade: 15 jaar geleden was dat een geweldig theaterfestival waar je gewoon naar binnen liep, en goedkoop en fijn theater kon bekijken. Nu sta 3 uur in de rij om binnen te komen, betaal je je blauw, en zie je alleen maar rosé drinkende dertigers die niet eens weten hoe je theater spelt. (Sorry mensen die zich aangesproken voelen).
    Tja. Kun je niets aan doen. Vroeger is voorbij. Het is stom, balen, vreselijk. Maar ja. Wat doe je er aan? Ik ga tegenwoordig naar het ‘Over ‘t IJ’ wat het oude paradegevoel raakt. Dus er komt straks ook vast wel weer wat nieuws voor twitter. In het 4.0 tijdperk 😉

  22. Heel herkenbaar. Wat mij wel intrigeert is dat de hoeveelheid online data/gesprekken blijft toenemen. Veel gesprekken die voorheen binnenskamers bleven, zijn nu opeens beschikbaar. Door slimme queries te gebruiken kun je steeds meer data ophalen die voor jou relevant zijn. Ik betrap me zelf erop dat ik de homefeed niet altijd bekijk, maar grijp graag terug op lists. En dan volg ik nog niet eens 5000 mensen

  23. Jochem Lub says:

    Heel herkenbaar. Ik werk ondertussen ook met lijsten, 12 om precies te zijn.

    Iedere lijst heeft een andere prioriteit.

    Maar moet je alles lezen? Ik zie twitter als een krant: ik lees wat ik belangrijk vind en weet dat te vinden!

  24. Ik dacht altijd al…
    hoe doen die mensen die 1000+ volgen dat ?

  25. Paul says:

    Vroeger was er maar een net op tv, konden tv programma’s zolang duren als nodug en langer, en wist iedereen wie Willem Duys was. Nu hebben we 100 kanalen en weet niemand meer wie vorig jaar Wie-is-de-Mol presenteerde. We kijken geen tv meer. We zappen er langs.

    En zo gaat het ook met Twitter. Het is een markt waar Heel veel mensen 100 gesprekken voeren. Ik ga af en toe bij een gesprek staan. Om alleen te luisteren, af en toe iets toe te voegen, of om snel door te lopen. Gesprekszappen dus.

    Op die markt is het nog maar aan weinigen gegeven een grsprek te starten. De rest is een roepende in de woestijn. De beste gesprekken voer ik met mensen die ik in de ogen kijk. Social Zap Media zullen dat niet vervangen

  26. Mariana Oud says:

    Wat mij verbaast is dat ik hier zo veel reacties zie van lezers en niet één keer een antwoord van de schrijver. Hoe social is dat?
    Twitter groeit en evolueert. Voor mij leidt twitter nog steeds tot hele mooie dingen. Dit bijvoorbeeld http://storify.com/marianaoud/a-big-event-is-born-on-twitter
    Wat ik pas écht irritant vind is het groeiend aantal bedrijven dat twitter ontdekt en denkt met een gratis push-kanaal te maken te hebben. Hopelijk wordt dat vanzelf gecorrigeerd als niemand ze volgt :o)

  27. Heel herkenbaar. Ik gebruik Twitter voor sociale contacten en nieuws selectie, en houd het om die reden om ook maar bij een schamele 250-300 mensen die ik volg.

    Het is anders niet te doen. Ik snap ook nooit helemaal waarom mensen duizenden mensen gaan volgen: je hebt toch een bepaald aantal waar je aandacht naar toe kunt gaan? Ik vind het misschien zelfs niet sociaal als je zoveel volgt.

    Het maken van lijsten is een aardige optie, maar ook dan ontkom je niet aan het feit dat je alleen in snapshots aandacht kan geven (of dit nu lezen of reageren is).

  28. Anja Feijen says:

    Je haalt me de woorden uit de mond…

  29. Barry says:

    Zeer herkenbaar, helder opgesteld artikel ook. Daarom kun je als om zakelijke reden veel mensen gaat volgen gewoon een tweede account maken voor een wat intiemer gezelschap. Op Android heb je meerdere mogelijkheden om dit makkelijk te doen.

  30. Hi Jan-Willem,

    Dit is voor mij heel herkenbaar en ik hou er ook erg van om met aandacht te communiceren. Vanaf een bepaald aantal volgers wordt dit inderdaad lastiger. Dit betekent voor mij niet dat Twitter niet meer werkt, maar dat ik nieuwe manieren blijf verzinnen die het leuk houden, voor zowel mijzelf als de ander.

    Ik heb er het volgende voor bedacht wat voor mij goed werkt, misschien heeft iemand er iets aan:

    * ik volg niet iedereen automatisch terug
    * ik heb een lijst met max 300 mensen die ik volg in grote lijnen
    * ik heb een lijst met VIP’s, mensen van wie ik elke dag wil lezen wat ze allemaal schrijven. Hier zitten max 10 mensen in
    * als ik een vraag krijg, dan reageer ik altijd. Niet altijd meteen, maar wel altijd.
    * ik voer veel gesprekken via de openbare TL, maar als het niet meer interessant is voor m’n hele TL, ga ik verder via de DM.

    Op deze manier heb ik aandacht bij wat ik doe en dat voelen mensen feilloos. Dit houdt het voor mij in elk geval leuk…

    Met pure groet,
    Judith

  31. Tja , er Is sl zoveel gezegd. Grappig dat t ook door mijn hoofd spookte en jij verwoord het , en alle mensen die reageren ook , op hun manier . Ik gebruik twitter steeds selectiever en kijk in speciale lijsten n bepaalde groepen die ik wil volgen. Ik vertrouw er verder op dat als t iets is wat ik ‘ MOET ‘ weten ik het wel zie/hoor ..

    Binnen t team v durftevragen begeleiders zijn we dus ook ‘aan ‘t nadenken over de # en vindbaarheid en relevantie van onderwerpen en hoe ermee om te gaan
    Wordt vast vervolgd dank v ‘ aanzwengelen ‘

Comments are closed.